بوکس نابينايان در اوگاندا

اعتماد: گروه ترجمه؛ مسابقات بوکس مبتديان در اوگاندا در حال برگزاري است، اما اين بار يک تفاوت فاحش با ساير مسابقات دارد؛ هيچ کس نمي تواند رقيب خود را در اين مسابقات ببيند،رابرت سمبوز 28 ساله در لباس قرمز در گوشه يي از زمين ايستاده و چشمانش با دستمالي بسته شده است. بشير رمدان 28 ساله هم نيازي به بستن چشم هايش ندارد زيرا او 12 سال است که ديد خود را از دست داده است. مسابقه اين دو قهرمان بوکس مبتديان اوگانادايي بيشتر شبيه به حرکات موزون هنرمندان در يک کنسرت است تا مسابقات نيمه حرفه يي در کلوپ بوکس ايست کوست. اين دو رقيب به طور اتفاقي به سر و قفسه سينه همديگر ضربه مي زنند و سعي در مغلوب کردن يکديگر دارند.قهرمان نابيناي بوکس اوگاندا که حتي در محله خود هم شناخته شده نيست فکر نمي کند که از دست رفتن ديد چشمانش مانعي بر سر راه انجام اين مسابقه است.رمدان که به کمک عصا به مسابقات پرطرفدار کامپالا آمده مي گويد؛ «فکر نمي کنم که کوري من مشکل مهمي باشد. شما خيلي زود به بوکس بازي در تاريکي عادت مي کنيد.» البته او معتقد است که ديدن رقيب عامل مهمي در پيروزي در مسابقات است اما از آنجا که او هميشه آرزوي قهرماني در اين ورزش را داشته قصد ندارد به همين راحتي ها ورزش مورد علاقه اش را کنار بگذارد. او گفت؛ «زماني که پزشکان به من گفتند قرار است کور شوم با خود انديشيدم که من تحت هر شرايطي بوکس را رها نخواهم کرد. بعد به خودم گفتم اصلاً براي چه کوري بايد باعث دوري گرفتن من از اين ورزش شود. پس شروع به تمرين کردم و اين ورزش کم کم برايم راحت تر شد.»رمدان جزء هفت ميليون آفريقايي کور است. سازمان خيريه انگليسي «کمک به بينايي» بيان داشت حدود يک درصد ساکنان آفريقا نابينا هستند.دلايل زيادي وجود دارد که آفريقايي ها ديد خود را از دست مي دهند که حدود 80 درصد از اين عوامل قابل رفع شدن هستند و امکان برگرداندن ديد به افراد نابينا وجود دارد. خيلي از اين افراد ديد خود را در اثر ابتلا به آب مرواريد، تراخم و عفونت هاي چشمي از دست مي دهند.براي سمبوز رقيب رمدان مسابقه با چشمان بسته بيشتر جنبه تمرين دارد. او پس از اتمام مسابقه در حالي که نفس نفس مي زد، گفت؛ «رمدان بوکس باز خوبي است و ما مي توانيم چيزهاي زيادي از او ياد بگيريم.»چشمان رمدان در سال 1995 شروع به ضعيف شدن کرد. او پس از مراجعه به چشم پزشک دريافت که يکي از رگ هاي پشت چشمش آسيب ديده و باعث شده اعصاب بينايي او از بين برود. او بيان داشت که اين مشکل نتوانسته مانع از پرداختن به آرزوي ديرينه اش بشود. با وجود اينکه او بسيار دير به مشکلش پي برد و فرصت درمان آن را از دست داد اما روحيه خود را نباخت و همچنان به بوکس ادامه داد.او گفت؛ «من در زندگي يک شعار داشتم؛ هيچ گاه از تلاش کردن دست برندار،»بوکس قدمت زيادي در اوگاندا، کشوري کوچک در شرق آفريقا، دارد. سلطه گران انگليسي اين ورزش را بين مردم رواج دادند تا نيروهاي خود را ترسناک تر نشان دهند. ايدي امين ديکتاتور اوگاندايي زماني که در ارتش خدمت مي کرد قهرمان بوکس بود.جان موگابي ملقب به فيل افکن در دهه 1980 و کاسمي اوما در سال 2004 قهرمانان جهاني اوگاندايي بوکس بودند.اوما در فقر به دنيا آمد و سپس در نوجواني به ارتش پيوست و بعد ها هم عضو گروه ملي جنبش مقاومت شد.رمدان هم مانند ديگر قهرمانان بوکس کشورش آرزوي شرکت در مسابقات جهاني را دارد. او مي گويد؛ «دوست دارم مسابقات بوکس نابينايان را پايه گذاري کنم. اما متاسفانه هيچ بوکس باز نابينايي جز خودم را نمي شناسم. مي دانم که نابينايان در همه جاي دنيا کلوپ هاي ورزشي مخصوص به خود را دارند و به کشتي و ديگر ورزش ها مي پردازند.»